ဝါက်ေတြမွာ ေသြးညီွန႕ံမကင္းေသးဘူး
ေတးသြားေတြကလည္း ထိမိရင္ ရွမိမယ္
ဆိုင္းဘုတ္ေတြလည္း ရွိေသးတယ္
ေဆးစိမ္းေတြပါ ျပန္သုတ္ထားတယ္ေလ။
အထည္ခ်ဳပ္က ညီမေလး
ငိုေနရတုန္းလား
ကေလးအလုပ္သမားေတြ
အဓမၼအ႐ိုက္အႏွံခံေနရတုန္းလား
ေျမေတြ ျပန္ရၿပီလား ဦးႀကီး
စစ္တပ္က
ေလွာင္အိမ္ထဲက ေမ်ာက္ေတြလိုသေဘာထား
သူတို႔ကိုယ္တို႔ဆီ ေသနတ္ျပေနတုန္း။
ေခြးႏွစ္ေကာင္ လြတ္လပ္စြာကိုက္ခြင့္လား
လွံစြပ္ထိုးသတ္သူမ်ားကလည္း
ေနာင္တရဖို႔ေဝး
တိုင္းျပည္ႀကီးငါတို႔ကယ္ခဲ့တာေျ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းက တရားဓမၼလုပ္ေနၿပီဆိုေတာ့
ဘဝပ်က္ခဲ့သူေတြကပဲ ငရဲသြားရေတာ့ မလို
သူတို႔ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့
ငါတို႔ေၾကာင့္ပဲလိုလို။
ေလ့က်င့္ေျပးခံုေပၚ ေျပးေနသလို
ေနရာ မေရြ႕ဘူး
စစ္သားဆို လူထုက ထြီ ထြမ္ခ်င္တုန္း
စစ္သားကလည္း ထီြထြမ္နဲ႔ ထိုက္တန္တုန္း
ေမးပါရေစ
ဒီမိုကေရစီ လား ဘာႀကီးတုန္း
human right ဆိုတာကို အိုႀကီးအိုမေသခါနီးမွသိ
ေၾကာက္လန္႔ေတြးတဲ့ ေခြးႀကီးလက္ေပးသင္လား
အ႐ူးအိပ္မက္လား
ထမ္းပိုးတင္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာက္တံုးႀကီး
ေနာက္တစ္ခါ လိမ့္က်လာဦးမလား
ေတြးပူတတ္ရတယ္
ေတြးပူမွ လူလို႔ေခၚတယ္ေလ
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညရွိရမယ္
မထိလည္း နာတတ္ရမယ္
နာရင္ ေအာ္ရမယ္
ခံစားရမယ္ ဖဲြ႕ဆိုရမယ္
ၿပီးေတာ့ ျဖန္႔ခ်ိရမယ္
၁၉၄၈ ဒီဇင္ဘာ ၁၀ ေၾကညာစာတမ္းႀကီး
ထြက္ လာ တယ္
ျမန္မာျပည္ႀကီးက ဦးေအာင္ေထာက္ခံခဲ့သေပါ့
ဦးေအာင္ ခ်ဳိးေဖာက္ျပခဲ့ေပါ့
၁ ၿပီးရင္ ၂ လာရမယ္
၂ ႏွစ္လီ ၄ ရမယ္ ၃ သံုးလီ ၉ ရမယ္
လြန္ခဲ့ေသာ ၂၅ ႏွစ္က လူေတြ အိုပါၿပီ
လြန္ခဲ့ေသာ ၂၅ ႏွစ္က ေသနတ္ေတြဟာ
ပစ္လို႔ရေသးတယ္ ။ ။
လင္းခါး
၅-၈-၂၀၁၃
၈၈၈၈ ေငြရတု အထိမ္းအမွတ္
No comments:
Post a Comment