တကယ္မရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚ
ေလွ်ာက္ၾကည့္ခဲ့ၿပီးၿပီ
တကယ္မရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ အာဟာရေတြလည္း
ျမည္းစမ္းဖူးၿပီ
တစ္ခ်ိန္က တကယ္မရွိတဲ့ႏိုင္ငံကို
တကယ္ေရာက္လိမ့္မယ္ထင္တာ
အခုေတာ့ အဲဒီအေတြး တကယ္ရွိခဲ့လားေတာင္
သံသယျဖစ္စရာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘ၀က တကယ္မရွိတာေတြရဲ႕
အဆဲြေဆာင္ခံ၊ အၿငိဳ႕ယူခံ၊ အသိမ္းသြင္းခံ
တကယ္မရွိတဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို
တကယ္ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တာေတြ၊
တကယ္ မရွိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို
တကယ္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာေတြ၊
တကယ္မရွိတဲ့ အိပ္မက္ထဲမွာ၊ ကိုယ္တကယ္ရွိခဲ့သလို
ငယ္ငယ္က တကယ္မရွိတဲ့အရာေတြကို ေၾကာက္ရြံ႔ရတယ္၊ စဲြလန္းရတယ္
ႀကီးလာေတာ့ တကယ္မရွိတဲ့အရာေတြကို မိုက္မဲစြာ ေတာင့္တလာတယ္
တကယ္မရွိပါဘူးေျပာေနတဲ့ အသံေနာက္
ဘာေတြရွိမွာလဲ ေတြး၊
တကယ္ပဲ တကယ္မရွိတာေတြနဲ႔ တကယ္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့တာေတြ
ဒါေပမယ့္
ဒါေတြကို ေတြး၊ သိပ္ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ေနဖို႔ေတာ့လည္း မလို
တစ္ခ်ိန္က ကိုယ္တကယ္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာေတာင္
ေနာက္လူေတြက သံသယရွိဦးမယ္ မဟုတ္လား။ ။
လင္းခါး
၃၀-၄-၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment