မိုးက ဘ၀တစ္ပါးထိ လိုက္ရြာ
ေသြးထဲထိ စိုေအာင္ လိုက္ရြာ
သိမ္ငယ္စိတ္ကို ေရညိွတက္ေအာင္အထိ ရြာေနပါလား
မိုးစဲရင္
မ်က္ခံုးကေန မ်က္လံုးထိေလွ်ာက်ေအာင္
ေလွ်ာက္လာဦးမယ့္ လူေတြ
မိုးသည္းရင္
ကေလးေတြ အရင္လို မေပ်ာ္မပါးႏိုင္
မိုးကေလးဖဲြဖဲြဆိုရင္
ပ်က္ေနတဲ့ ထီးေအာက္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနပံု
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိရတယ္
အခ်စ္ကေလးျမကို လြမ္းေဆြးေအးခ်မ္းတယ္
ဒါေပမယ့္ မိုးက
ဆင္ေျခေတြနဲ႔ ဆက္တိုက္ရြာ
ရြာေတြပ်က္ေအာင္ရြာ
သူ႔ကိုယ္သူ ေဆးအျပယ္ခံၿပီး ရြာ
မိုးဟာ အၿငိဳးႀကီးတဲ့ ဗီလိန္လိုလို မင္းသားလိုလို
ငါက အၿငိဳးခံရတဲ့ မင္းသား လိုလို ဗီလိန္ လိုလို ။ ။
လင္းခါး
(ယွဥ္ရုန္းခဲ့တဲ့ေဘာ္ဒီ-စာအုပ္မွ)
No comments:
Post a Comment