*** ေမေမ ***
သား ေမေမ ေမေမနဲ႔ ေခၚရတဲ့ ေမေမ
တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ အေမ့ကို အေမလို႔ပဲေခၚတာပါ။
ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ ေမေမေပါ့ ေမေမရယ္
ေမေမလို႔သာ ေခၚတာပါ ေမေမရယ္
တစ္ၿမိဳ႕တည္းေနၿပီး တစ္ပတ္တစ္ေခါက္ေတာင္
ေမေမ့ဆီသား မေရာက္ပါဘူး ေမေမရယ္
ေမေမ့သားက
တစ္ခါတေလေတာ့လည္း
ခါးမသန္ ေတာင္ၿဖိဳဖို႔ႀကံခ်င္
ေမေမ့သားက အားမတန္
ဟန္ကိုယ္ဖို႔က်န္ခ်င္သူေပါ့။
ေမေမ့သားဟာေလ
ရြာေတြအေခၚေတာ့ ေခတ္ပညာတတ္ႀကီးေပါ့
ေမေမရယ္
ေမေမ့သား ဘာမွမတတ္တာ ေမေမ့သား
သိတာေပါ့။
ေမေမ့ကိုေတာ့ ခ်စ္တာေပါ့ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ့္ ေမေမရယ္
ေမေမ့သား ဘယ္ေတာ့မွ မႏိုင္ပါဘူး
ေမေမသား ေရးတဲ့ ကဗ်ာစာသားလို
ေမေမ့သား က်ေနာ္ဟာ
ေအးခ်မ္းတဲ့ လမ္းေဘးအုတ္ခံုေလး
ျဖစ္ခ်င္တာပါ
သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးလို လြင့္ေနခ်င္တာပါ
ေမေမ့သားက အဲဒီေလာက္ပါပဲ
ေမေမ့သားက အဲဒီထက္ မပိုပါဘူး
တစ္ေန႔ လူသိန္းေသာင္းခ်ီတဲ့ စင္ျမင့္ေရွ႕မွာ
မေဟာေျပာ မစည္း႐ံုးရရင္ေနပါ
ပရိသတ္သိန္းခ်ီ စင္ျမင့္ေအာက္မွာ
ဒူးတုပ္ ငိုမေနရရင္ပဲ ေတာ္ပါၿပီ ေမေမရယ္။
ေမေမ့ကို သားခ်စ္ပါတယ္။
သားခ်စ္တဲ့ ေမေမ ေႏြအခါ ေအးလို႔
ေဆာင္းအခါ ေႏြးပါေစ
ေမေမေရ
ဆုေတာင္းတာေတာ့
သားမွာလည္း ခဲြတမ္းရွိတာေပါ့ ေမေမရယ္။
သား နာနာ ဆုေတာင္းပါတယ္။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါ ေမေမ။
ေပ်ာ္ပါေစ ေမေမ ....... ။ ။
လင္းခါး
No comments:
Post a Comment