*** ကမၻာသူ ကမၻာသား D ***
ပန္းခ်ီခန္းထဲ ထိုင္ေနလည္း
စာေရးစားပဲြမွာ ဝါက်ေတြျခစ္ေနလည္း
တေယာလက္သံစမ္း မွိန္းေနလည္း
စစ္ႀကီးျဖစ္တဲ့အခါ
အေျမာက္ဆံဟာ ကိုယ့္ကိုယ္သိေနတယ္
ေတာ္မီဂန္းက ကိုယ့္ကိုမွတ္မိေနတယ္
အႏုပညာနဲ႔ တစ္ဦးခ်င္းကို ေတြးမိ ဆမိေပမယ့္
အမ်ားအေရးမွာ ဓါးေသြးဖို႔ မေတြးမိ
ဝါက်ဟာ ခုန္ဆင္းလာတယ္
အ႐ုပ္ေတြ အေဆာက္အဦေတြ ေတာင္ကုန္းေတြဟာ
စီးဆင္းလာတယ္
တီးကြက္ အသစ္ အကြန္႔အညြန္႔ ဂီတဟာ
လႈိင္းပုတ္လာတယ္။
ျမင္ရရဲ႕လား ခင္ဗ်ာ
အႏုပညာဆိုတဲ့ေကာင္
အႏုနည္းနဲ႔ အာဏာသိမ္းဖို႔
မွိန္းေနေလၿပီ။ ။
လင္းခါး
No comments:
Post a Comment